15 lipca odszedł do „Niebieskiej Eskadry” wybitny naukowiec, konstruktor oraz pilot szybowcowy i samolotowy, dr inż. Justyn Sandauer.
Urodzony we Lwowie w 1924 roku, studia techniczne ukończył w kwietniu 1949 w Krakowie i jako magister inżynier rozpoczął pracę w ówczesnym Instytucie Szybownictwa (późniejszym Szybowcowym Zakładzie Doświadczalnym) w Bielsku Białej. Już pierwszy temat z jakim zetknął się w IS, projekt nieortodoksyjnego, bezogonowego szybowca IS-6X Nietoperz, stanowił zapowiedź, że młody inżynier będzie w przyszłości specjalizować w trudnych zagadnieniach i próbach w locie. W pracach konstrukcyjnych nad Nietoperzem był bowiem odpowiedzialny za projekt aerodynamiczny, obliczenia obciążeń i wytrzymałości oraz za nadzór nad próbami w powietrzu. W 1956 roku uczestniczył w opracowaniu, z myślą o szybowcowych Mistrzostwach Świata w St. Yan we Francji, zawodniczego wariantu dwumiejscowego szybowca Bocian Z, na którym wystartował jako towarzysz Juliana Nowotarskiego. Później był współautorem popularnego szybowca Jaskółka.
Od roku 1953 pracował w Warszawie, zatrudniony w Instytucie Lotnictwa przy projektowaniu celów latających. W 1968 roku rozpoczął pracę w Zakładzie Badań w Locie Instytutu, kontynuowaną z przerwami, w latach 1963 – 68. Był dyrektorem naukowym Instytutu, a w latach 1981 – 84 prowadził wykłady z aerodynamiki i mechaniki lotu na jednej z czołowych uczelni afrykańskich Universite Nationale du Zaire w Zairze, do przejścia na emeryturę w 1989 roku. Doktorat nauk technicznych uzyskał na Politechnice Warszawskiej w roku 1970, tytuł docenta – w roku 1973.
Nigdy nie zerwał kontaktów nawiązanych w 1956 roku z międzynarodowymi kręgami naukowymi odpowiedzialnymi za postęp w szybownictwie. Przez 35 lat uczestniczył w pracach Komisji Ekspertów OSTIV (Sailplane Development Panel). W ZBL Sandauer był inżynierem prowadzącym najczęściej tematy „niestacjonarne”, związane ze zjawiskami flatteru i buffetingu (np. flatter na Iskrze, drgania usterzenia ogonowego PZL-106 Kruk), wpływem burzliwości atmosfery na konstrukcje oraz korkociągiem (samolotów M-18 Dromader i M-15), ale też i prowadzącym całość prób – w przypadku samolotu I-22 Iryda był zastępcą głównego konstruktora ds. prób w locie.
Odszedł od nas wspaniały człowiek, znakomity konstruktor i wielki lotnik.
Cześć Jego Pamięci.
Uroczystości pogrzebowe odbędą się 24 lipca 2018 r. o godzinie 12:00 w Domu Pogrzebowym na cmentarzu Powązki Wojskowe, po których nastąpi odprowadzenie do grobu rodzinnego.
P.S. Notkę biograficzną podałem za książką „Badania w Locie w Instytucie Lotnictwa” autorstwa Mariana Wiśniewskiego i Ryszarda Witkowskiego